Categorie archief: de leydenaer

Wijncursus saai?

Geplaatst op door

0

De vraag naar wijncursussen neemt toe. Steeds meer mensen vinden het leuk om iets meer te leren over het geestrijke vocht dat ze in hun wijnglas schenken. In Nederland drinken we gemiddeld per persoon ongeveer 23 liter wijn per jaar dus het is geen gek idee om daar dan ook wat meer over te weten.

Zijn wijncursussen alleen maar voor mensen van boven de 30?
Ik geef meer dan 10 jaar wijncursussen en wijnworkshops en toen ik jaren geleden mijn eerste stapjes in de wijnwereld zette, bestond de wijnhandel vooral uit mannen van een zekere leeftijd. Gelukkig zijn de tijden veranderd en ontmoet ik veel jonge wijnliefhebbers.  De jongste vinoloog van de Wijnacademie, de één na hoogste titel die je op wijngebied in Nederland kunt behalen en die ik zelf ook boven mijn bed heb hangen, was vorig jaar Rik Timmer, 21 jaar oud(!).  Zowel jong als oud volgen  mijn cursussen en met veel enthousiasme.

Zijn wijncursussen dan alleen maar voor mannen?
Het zijn meestal  vrouwen die wijn kopen (95%). Vaak in de supermarkt, samen met de andere boodschappen, maar ik zie steeds meer dat vrouwen  graag rondkijken in wijnspeciaalzaken en het erg leuk vinden om een combinatie te maken met eten. Soms bestaan mijn cursussen zelfs alleen uit vrouwen. Over girlpower gesproken!

Zijn wijnkenners snobs?
In mijn cursussen leg ik in begrijpelijke taal uit hoe je wijn het beste kunt leren proeven en ontdekken. Het is echt geen hogere wiskunde. En bij mij mag je in de les gewoon zeggen of je een wijn lekker vindt of niet.

Zijn wijncursussen saai?
Dat moet je eigenlijk aan al die honderden mensen vragen die bij mij een opleiding of avond gevolgd hebben. Natuurlijk leer je over wijn door wat meer over de theorie te horen maar een groot onderdeel van de wijncursus bestaat uit proeven en dat leer je niet uit boekjes maar wel door veel oefening en smaak- en geurexperimenten. Een leuker vak kun je toch niet bedenken?

In mei starten er weer nieuwe cursussen voor beginners en in september voor beginners én gevorderden. Op mijn website vind je de informatie!

Advertentie

Pasen, een nieuw begin.

Geplaatst op door

0

Okay, eerlijk is eerlijk. Natuurlijk is paaswijn, net zoals kerstwijn, oud- en nieuw wijn, asperge wijn en noem er nog maar een paar, verzinsels van de drankenhandel om meer omzet te genereren. Maar je begrijpt dat ik als wijnjuf en grote wijnliefhebber elke feestelijke of andere reden aangrijp om wijn met eten te combineren.

Bij Pasen horen de paashaas en paaseieren, symbolen die vroeger werden gebruikt om de terugkeer van de lente te vieren. En hoewel voor sommige medelanders Pasen blijkbaar het feest is van een bezoek aan de meubelboer of autoboulevard aan de rand van de   stad, is het natuurlijk van oorsprong het feest van een nieuw begin. Tijdens het schrijven van deze column is het ’s nachts echter nog steeds beneden nul en ben ik nog niet echt in voorjaarsstemming.

Uiteraard, een ei, ei,ei hoort er bij Pasen ook bij.

Maar wat voor wijn kies je dan? Eieren zijn meestal wat ronder van smaak, vooral als het eigeel de boventoon voert. Daarom is het belangrijk dat je wijnen kiest die ook wat ronder van smaak zijn zoals van de  chardonnay of  pinot blanc druif.

Bij Pasen horen voor mij ook meestal de eerste asperges. Maar is het niet te koud? Toch even gekeken op de website van de  Aspergeboerderij Noordam in Woubrugge, dé plek voor de eerste asperges in het Groene Hart. En ja hoor, de eerste stengels worden eind maart verwacht. Ijs en weder dienende, zullen we maar zeggen. En  om Aspergekoningin Angela Habraken uit Wellerlooi te citeren: “Asperges eet je niet, je viert ze!”

Als paaslunch serveer ik graag gegrilde asperges en een halfzacht gekookt eitje. Heerlijk met gerookte zalm. Ik schenk hierbij een wat frissere wijn zoals sauvignon blanc of grüner veltliner.

En bij het paasdiner eet ik traditioneel lam. Graag met een sappige Chianti Classico.

Ik wens iedereen gezellige en vooral warme paasdagen!

Fresh but not fast!

Geplaatst op door

0

Wie mij een beetje kent, weet dat ik een grote liefhebber ben van de Italiaanse keuken. De recepten worden vaak gekenmerkt door het gebruik van verse en meestal lokale producten en in de bereiding vind je meestal niet de poespas en ingewikkeldheid van de Haute Cuisine uit Frankrijk. En wat de wijnen betreft is Italië hét land bij uitstek van de autochtone druivenrassen, zoals nebbiolo, sangiovese,  peccorino en noem zo nog maar een paar honderd andere!

 

De Italiaanse republiek is ook het land waar de Slow Food beweging is ontstaan, als reactie op weer een nieuwe vestiging van McDonalds in Rome. Een aantal wijze mannen, waaronder Carlos Pétrini vonden het genoeg, basta, en besloten tot een offensief. Slow food staat voor goed voedsel, duurzaam geproduceerd tegen een eerlijke prijs. De slak is niet voor niets het symbool van de beweging.

Aan Slow food moest ik denken toen ik vorige week het kleine winkeltje binnenstapte van Beuling Charcuterie in de Vrouwensteeg in Leiden. Het water loopt je in de mond als je de lekkere hammen en worsten ziet liggen die op ambachtelijke, en (bij voorkeur) van lokaal geproduceerd, duurzaam vlees worden gemaakt. Het verduurzamen van vlees is volgens  eigenaar Eelco Wijnands nog ouder dan de weg naar Rome en mooi dat dergelijke producten gewoon in Leiden te koop zijn.

Zelf proefde ik één van de verrukkelijke patés die ze maken. Geen flauwe brei van ondefinieerbaar vlees, maar een zeer smaakvolle versie met smaakbommetjes vlees. Kijk zo hoort paté te smaken. Naast zelfgemaakte producten importeren ze ook vleselijke heerlijkheden zoals echte Jamón Ibérico, Pata Negra en lardo, het vette broertje van pancetta. Als je hier een flinterdun plakje van op een warm stokbroodje legt, smelt het weg en heb je een smaak…….

 

Waar ik nog graag reclame voor maak, zijn de charcuterieabonnementen die je via de webwinkel kunt afsluiten. Elke maand een plateautje comfortfood, wie wil dat nou niet?

 

Nederlandse wijn wordt steeds hipper!

Geplaatst op door

0

Als je jaren geleden op een feestje met een Nederlandse wijn als cadeautje aankwam, werd je meestal hard uitgelachen en eerlijk is eerlijk, de wijn was destijds niet erg smaakvol.

1817-slider

Maar de tijden zijn veranderd en hoe. Inmiddels telt Nederland zo’n 240 ha wijngaarden met 170 wijnboeren. Wijnbouw is overigens niet nieuw in ons kikkerlandje. De Romeinen brachten de wijnbouw naar Nederland met name omdat de soldaten recht hadden op één liter wijn per dag. Dat waren nog eens tijden! Maar door de Kleine IJstijd werd het na 1600 te koud in ons land voor het verbouwen van druiven. Ook de toenemende belangstelling voor bier, de 80-jarige oorlog én het heffen van zware accijnzen op niet-Franse wijnen door Napoleon deden destijds de Nederlandse wijnbouw de das om.

In 1967 werd na lange afwezigheid, vlakbij Maastricht, wijngaard Slavante gesticht. Na 1970 zie je vervolgens steeds meer wijngaarden ontstaan, waarbij het glooiende Zuid-Limburg de beste plek is.

Door allerlei nieuwe ontwikkelingen in de wijnbouw, waaronder vroeg rijpende druivenrassen die beter bestand zijn tegen ziektes en schimmels, kan wijnbouw hier steeds beter plaatsvinden en zie je vooral de laatste jaren een behoorlijke kwaliteitsverbetering.

Qua prijs kan onze vaderlandse wijn niet concurreren met buitenlandse wijnen. Doordat de wijn op kleine schaal geproduceerd wordt, kost een flesje al gauw minimaal 12 euro. Omdat van alleen wijn verbouwen in Nederland niet te leven is, doen alle ondernemers er wel iets naast.

Dat Nederlandse wijn steeds hipper wordt, is wel duidelijk. De KLM serveert al sinds 2006 wijn van de prachtige wijnhoeve De Kleine Schorre uit Zeeland aan boord van de World Businessclass, en prinses Beatrix schonk onlangs tijdens haar 80-jarige verjaardagsfeestje rode wijn van de Linie uit Brabant. Eén op de zeventien Nederlanders drinkt per jaar een fles van eigen bodem en uiteraard ben ik daar één van.
cheese-2622700_1280

Reden voor mij om zaterdag 30 juni een Nederlandse wijn en kaas proeverij in Leiden te organiseren. Double Dutch!
Info kun je hier lezen

 

 

 

MEET THE LEIDSE CHEF

Geplaatst op door

0

Een tijdje geleden viel er een leuke verrassing op mijn deurmat: het Leidse kookboek Meet the Chef.

meet the chef

In een compact boekje vertellen 24 Leidse chefs over hun vak en favoriete gerecht. De recepten zijn heel  handig ingedeeld in voor-, hoofd- en nagerecht en voorzien van prachtige foto’s, gemaakt door Daniëlle Reizevoort. Handig is ook de indeling op moeilijkheidsgraad, zodat de minder geoefende thuiskok een gerecht kan namaken. Bij elke suggestie wordt een passend wijnadvies gegeven, iets wat mij als wijnjuf natuurlijk wel aanspreekt.

In het boekje lees je over de geschiedenis van traditionele restaurants zoals brasserie Cronesteyn, die al tachtig jaar (!) in handen is van de familie Overdevest of het Prentenkabinet waarvan het pand bijna middeleeuws is. Uiteraard diverse restaurants die op de Franse keuken georiënteerd zijn, zoals, Bistro Bord ’O, Jeanpagne, Bistro Bree56 en de Klok. De Klok, was vroeger het in de Leidse regio zeer bekende La Cloche . Tegenwoordig staat de 26-jarige chef-kok en eigenaar Lars Mieremet achter de kachel. Lars heeft een aantal jaren geleden een wijncursus voor gevorderden bij mij gevolgd en is iemand die zeer serieus met zijn vak bezig is.

Er is ook aandacht voor nieuwkomers zoals restaurant Twelve, gevestigd in het moderne pand van fitnesscentrum Fitland met een geweldig uitzicht over de skyline van Leiden. Op heldere dagen kun je tot de duintoppen van het Noordzeestrand kijken! En dat wellicht onder het genot van gegrilde lamsrack met paddenstoelenrisotto en gegrilde groentes, het recept dat chef-kok Martijn Hinders prijsgeeft in het kookboek.

Het is moeilijk kiezen omdat bij alle gerechten het water je in de mond loopt maar het lekkerste gerecht vind ik de in eendenvet gebakken kabeljauw met cantharellen, knolselderij en macadamianoten van Fred Boutkan van Visbrasserie de Poort. Ik kan jullie verzekeren, dit staat binnenkort op mijn fornuis! Met een lekkere fles wijn natuurlijk!

Overigens kun je bij de meeste restaurants uit het boek genieten van een heerlijk menu tijdens de Leidse Restaurantweek die van 22 t/m 28 januari wordt gehouden.

Meer info: www.leidslekkers.nl

 

 

 

 

 

De aars van de wijnfles

Geplaatst op door

0

In mijn wijncursussen krijg ik regelmatig verschillende vragen gesteld en het is voor mij soms even schakelen wat men wel en niet weet. Vooral in de beginnersavonden wil men het naadje van de kous, eh wijn weten.
wine-438945_640Wijn geurt naar bloemen, appels, hout, en nog veel meer maar meestal niet naar druif. Hoe komt dat?

Als ik dan vertel dat die verschillende aroma’s ontstaan door chemische omzettingen met behulp van de gist die aan het druivensap wordt toegevoegd en dan de naam esthers noem, wordt wijn opeens een stuk minder romantischer.

Heeft een houtgerijpte wijn altijd in een vat gezeten? Helaas, niet alle wijnen die naar vanille en cederhouten sigarenkistjes ruiken, hebben in een houten vat gerijpt. Soms maakt men ook gebruik van houtsnippers in de wijn maar je kunt je voorstellen dat dit niet toegepast wordt bij de topwijnen van de wereld.

En is blauwe wijn ook wijn? Een tijdje geleden was opeens de blauwe wijn hip. Een rare witte wijn waarbij je hersenen niet meer weten wat er aan de hand is. Je ogen zeggen blauw en je neus en mond vertellen je dat het om een witte wijn gaat. Brrr, het is wijn maar niet eentje die je bij mij zult proeven.

Waarom zit er een uitstulping onderaan de fles? Men noemt dit de ziel. Op een onregelmatige ondergrond staat een fles met holle bodem steviger dan een met een vlakke bodem en voor champagne heeft het als extra functie dat de druk van 6 bar goed wordt verdeeld.

Van mijn cursisten hoor ik trouwens ook wel eens nieuwe wetenswaardigheden. Zo schijnt een sommelier van een gerenommeerd restaurant die ziel de aars van de fles te noemen en is hij stellig van mening dat alleen mannelijke sommeliers de fles met hun vingers in de ziel mogen uitschenken.

Kijk, zo leer je nog eens wat!