De door mij aangeschafte gele, knobbelige, donzige kweeperen schreeuwden om een culinaire toepassing en dat was precies wat ik ermee ging doen!

De Cydonia oblonga, Quince in het Engels, Coing in het Frans, is helemaal geen peer maar behoort tot de rozenfamilie en dat ruik je als je dit fruitige vriendje opensnijdt. Er komt een (k) weeïge zoete rozenbottelgeur uit de perenhelft.

De kweepeer, of moet ik roos zeggen, is een stokoude en vergeten vrucht afkomstig  uit zuidelijk Europa waar men er bijvoorbeeld in Spanje wel raad mee weet in de membrillo of kweeperengelei  in plakjes als zoete vriend van de Manchego kaas.

In Nederland begint het een kleine hype te worden. Kweeperen worden zelfs gratis aangeboden omdat de eigenaar van de kweeperengaard waarschijnlijk geen peer meer kan zien. Er is zelfs een heuse kweeperensite met allemaal recepten en tips. De maker hiervan is natuurlijk een toffe peer!

De rauwe kweepeer kun je niet eten maar is een prima luchtverfrisser. Op de fruitschaal camoufleert hij alle ranzige keukenluchtjes  met een frisse, zoetige odeur. Onder je oksels smeren als deodorant is ook een optie!

Aan de kweepeer worden heel bijzondere eigenschappen toegedicht. Kweepeer voor de pas gehuwden’, zorgt voor liefde, vreugde en veel kinderen!” Al in de oudheid was de kweepeer het symbool van geluk, liefde en vruchtbaarheid. Een wet in Athene bepaalde dat de jonge bruid op de drempel van de bruidskamer een kweepeer moest eten. Dat hield verband met de hoop dat de vrouw haar gemaal zoveel kinderen zou schenken als er pitten in de kweepeer zaten. We wensen de bruid van harte toe dat het een gekookte kweepeer was! Met het aantal kinderen zat het wel goed. Het is een pittige vrucht met soms wel meer dan 20 pitten per kamer.

Kortom, er gaat een kweeperenwereld voor je open…….

Onder de indruk van het romantische verhaal, besloot ik er een Griekse kruidige ovenschotel mee te maken. Met piment en kruidnagelen want een beetje pit kunnen ze daar wel gebruiken. Als de schotel met peren in de oven staat vult je keuken zich met overheerlijke, kruidige dampen waar geen geurkaars tegenop kan. Ik kreeg direct visioenen van koude winters met knapperend haardvuur, blozende wangen en glühwein.

Het kweeperen recept:

Ingrediënten:

Roomboter

4 kweeperen

24 kruidnagels

2 dl rode dessertwijn zoals Griekse Mavrodaphe. Banyuls of Port kan ook

Flink stuk citroenschil (zonder wit)

5 eetlepels suiker

2 kaneelstokjes

1 theelepel pimentkorrels

Verwarm de oven voor op 160 graden. Pak een grote, beboterde ovenschaal waar 8 halve kweeperen in passen. Wrijf het dons van de kweeperen en was ze. Snijd de kweeperen in de lengte door de helft. Haal het klokhuis er met een scherp mesje uit (pas op je vingers!) en leg ze met de opengesneden kant naar beneden in de ovenschaal. Druk in iedere halve kweepeer 3 kruidnagels en leg er een stukje boter op.

Breng nu 350 milliliter water met de wijn, citroenschil, kaneelstokjes en piment aan de kook en los de suiker hierin op. Giet het over de kweeperen in de ovenschaal.

Zet de schaal 2 uur in de oven. Giet af en toe met een lepel wat kookvocht over de kweeperen. Let op dat ze niet droogkoken en giet indien nodig wat extra water erbij.

Na 2 uur zijn de peren heerlijk zacht en is het vocht ingekookt tot een kruidige saus. Serveer deze peren met room, dikke Griekse(!) yoghurt, mascarpone of kwark.

Lekker met een glaasje Mavrodaphne!